Haurkuna: Etorkizuneko zirkoa
JOSTAILU-TAILERRA
Mai Ferreira Collage
Uda honetan azoka txiki batean liburu zaharren artean bila nenbilela, Emakume ikusezinei eskainitako bat aurkitu nuen Espainiako maila politiko eta kulturalean, eta dena irauli zitzaidan buruan.
Kontua nire parte zen, noski, baina haien bizitzak irakurtzeak eta bere garaian gutxietsiak izan zirenez, haiei ahotsa emateko gogoa sortu zitzaidan. Ez bakarrik emakume espainiar horiei, baizik eta beste herrialde batzuetako emakume ugariei.
Horrek, lehenik eta behin, kulturaren barruan ikertzera eraman ninduen, eta alor horren antz handiagoa dut zientzietan, politikan, kirol fisikoan. Emakumeen izenak eta izen gehiago sortzen hasi ziren, eta horien alde borrokatzen jarraitzen da gaur egun ere, beren esparruetan AZKENEAN ezagut ditzaten.
Historiaz, datuz, egintzaz, bidegabekeriaz betetzen zitzaidan burua.
Une hartan sortu zitzaidan nire collage-ekin nire modura bizia emateko ametsa.
Koadernoak bete nituen haien bizitzekin, lanekin, aurkikuntzekin, lorpenekin. Eta orduan kontuan erori nintzen: zer gertatzen da ikusezintasun hori pairatu duten emakumeekin, baina beren etxeen pribatutasunaren barruan, gaizki ordaindutako lanen barruan, beren ingurune ez oso mesedegarrien barruan?
Eta orduan ikertu nituen nire familiako emakumeak, ama, haiekin bizi izan nintzelako. Emakume ikusgarriak, beren mundu txikien barruan, beren familiak eta negozioak aurrera ateratzeko ausart borrokatu zirenak, askotan beren ametsei eta bizitza propioari uko eginez.
Horrela sortu zen proiektu honen ideia. Batzuk eta besteak erretratatu nahi ditut. Izen bat izan zutenak eta ez zutenak. Berandu bada ere, ezagutzen hasten direnak eta inoiz ezagutuko ez direnak, ezagutu ditugunen oroimenean bakarrik bizi direlako, eta haien oroimena malkoak euritan bezala ezabatuko da, Nexus 6k Blade Runner-en oroitzapenei buruz esaten zuen bezala.